zaterdag 21 april 2018

Waar ben ik nu mee bezig?

Inmiddels is het gelukkig weer wat rustiger aan het badmintonfront voor mij. Na een enorm roerige periode kan ik nu wel stellen dat ik weer energie heb om iets voor onze mooie intensieve life time sport te doen. Natuurlijk was ik er even helemaal klaar mee en mijn grootste teleurstelling is dat ik het niet voor elkaar heb gekregen de mensen te overtuigen van mijn visie hoe het tij te keren. Dat zal onervarenheid geweest zijn, of misschien wel naïviteit. Feit is dat het tij nog niet gekeerd is maar dat er gelukkig wel een nieuwe bondsvoorzitter benoemd is. Maar ook de BBF is volop in ontwikkeling, want het moge duidelijk zijn dat die organisatie niet rouwig was om mijn vertrek als bestuurslid van Badminton Nederland, want dat biedt ruimte om ze weer intensiever te helpen.

Bossche Badminton Dagen en finale eredivisie
Inmiddels zijn de Bossche Badminton Dagen met aansluitend de finale van de eredivisie al enkele jaren een super mooi event in de Maaspoort Sports & Events te 's-Hertogenbosch. Alle voorgaande jaren heb ik me daar ook voor ingespannen, echter heb ik me voor de editie van dit jaar teruggetrokken. Ik had geen zin om mensen van Badminton Nederland te treffen die me enorm teleurgesteld hebben. En dat terwijl het enthousiasme van de medewerkers van Maaspoort Sports & Events en de vrijwilligers van de BBF er vanaf spatte. Ik zou mezelf een ware eikel gevonden hebben, als ik geen waardige opvolgers had gezocht. En in de personen Sabine van der Wal en Hennie Bruurmijn hebben we jonge enthousiaste vrijwilligers weten te strikken die het overgenomen hebben van Roland van Boekel en mij, want ook Roland had teveel negatieve ervaringen vanuit voorgaande jaren en had zich terug getrokken. Natuurlijk hebben Roland en ik de nieuwe vrijwilligers gesteund en het zaakje keurig overgedragen. We hebben ze niet laten zwemmen. Zo heeft de BBF dus zijn verantwoordelijkheid genomen en zich een betrouwbaar partner getoond in dit project. 

Ik ben dus niet betrokken geweest bij de organisatie en ben zelfs niet naar het event geweest, ondanks dat het kriebelde om wel te gaan, maar dat was even niet zo slim geweest. Ik heb van Sabine en Hennie wel terug gekregen dat de Bossche Badminton Dagen een succes waren en dat ze bruisen van de ideeën om het door te ontwikkelen. Hoe de finale eredivisie is gegaan weet ik dus niet en kan daar dan ook geen oordeel over vellen. Feit is wel, dat het een super kansrijk event is waar we nog stappen mee kunnen maken.

Trainersopleiding BBF
Binnen de BBF discussiëren we regelmatig met elkaar over hoe we de jeugd aan het badmintonnen kunnen krijgen. Eén van de voorwaarden is een goede trainer met goede begeleiders bij de badmintonverenigingen. Want als de jeugd niet geboeid kan worden en vooruitgang kan boeken, dan vinden ze er niets meer aan en gaan ze wat anders doen. Een aantal verenigingen zijn succesvol binnen de BBF, maar het is te mager. Niet dat andere minder succesvolle verenigingen niet willen, maar het is niet één twee drie te realiseren.

De BBF wil meer voor hun verenigingen betekenen en investeren in goede trainers. Zo kunnen ze wat terug doen voor de aangesloten verenigingen. De BBF wil meer doen dan alleen een competitie opzetten en toernooien (laten) organiseren. In samenspraak met het bestuur van BBF ben ik dus in gesprek gegaan met Bart-Jan den Hollander en Leon Florentinus. Beide heren hebben jarenlange ervaring op het gebied van trainerschap en -opleidingen. Leon is zelfs geaccrediteerd opleider SL2 en SL3 voor Badminton Nederland. Nu weten we ook dat er altijd van alles is gezegd en geschreven over de genoemde opleidingen en het voordeel wat we als BBF hebben, is dat we nergens bij zijn aangesloten waardoor we rekening moeten houden met allerhande voorwaarden. Samen met Bart-Jan en Leon kunnen we voor de BBF dus een opleidingsprogramma samenstellen waarbij we onze verenigingen kunnen helpen aan goede begeleiders en trainers. Bedoeling is dat we tijdens de aankomende ALV de aangesloten verenigingen verder gedetailleerd kunnen informeren.

Gesprek Michel Bezuijen
Zoals ik in mijn inleiding al schreef ben ik erg blij dat er weer een bondsvoorzitter is voor Badminton Nederland. Ik blijf het een erg bizarre situatie vinden dat bestuursleden die weggestuurd zijn door de bondsvergadering, nu weer in het pluche zitten, aangevuld met een nieuw bestuurslid in de persoon van Pieter van Soerland. Ik heb een paar keer gesproken met Pieter en ik hoop dat hij zijn gedachtegoed beter over weet te brengen als ik zodat hij een bijdrage kan leveren aan keren van het tij.

Inmiddels heb ik ook een gesprek gehad met Michel Bezuijen, burgemeester van de gemeente Rijswijk en nieuwe bondsvoorzitter van Badminton Nederland. Het is aan hem om hetgeen hij van mij gehoord en gelezen heeft op juiste waarde te schatten en er het beste uit te halen voor Badminton Nederland. Want ik ben de laatste periode dan wel enorm kritisch geweest, maar iedereen kan ook teruglezen dat ik als een enorm positief ingestelde persoon aan de slag ben gegaan. En sterker nog, ik geloof er nog steeds in dat het tij te keren is. Ik heb een erg plezierig gesprek gehad met Michel Bezuijen en wat me enorm aansprak en mijn gedachtegoed bevestigde, is het feit dat Michel, net als Clemens Wortel en ik, de criticasters opgezocht heeft. Dat is de enige manier om een objectief beeld te krijgen van hetgeen er speelt binnen Badminton Nederland. 

Het opwerpen van vijandbeelden, waar ik steeds weer tegenaan gelopen ben, werkt averechts en het zal de genegeerde personen er alleen maar toe aanzetten om harder te gaan schreeuwen. In gesprek gaan en blijven met elkaar, dat is waar ik voor sta en gestaan heb. Dat werd me niet in dank afgenomen, en ik hoop van ganser harte dat de nieuwe bondsvoorzitter Michel Bezuijen het wel voor elkaar krijgt om mensen te laten inzien dat er echt iets moet gebeuren, iets rigoureus. Mijn eerste indruk wat ik mee heb gekregen is in ieder geval positief. Hij heeft charismatisch natuurlijk al meer in te brengen en een enorme bestuurlijke ervaring. Ik wens hem dan ook enorm vee succes toe.

zaterdag 30 september 2017

Ik ben er klaar mee!

Als jullie mijn blogs terug lezen dan merken jullie dat ik gaandeweg de jaren van een positivo ben verschoven naar een kritisch ex-bestuurder. Ik ben van nature positief ingesteld en benoem graag zaken waarvan ik vind dat het anders kan. Dat zou je dus positief kritisch kunnen noemen. Ik ga altijd uit van het goede in de mens tot het tegendeel bewezen is. Ik was nieuw in de landelijke badmintonwereld en kon dus onbevangen en onbevooroordeeld aan de slag. En dat heb ik dus ook gedaan. Ik wist dat er de nodige kritiek was over de organisatie en toch heb ik deze met een positieve insteek benaderd en ook zo steeds omarmt. Ik was zakelijk succesvol gebleken met die aanpak wat me binnen Technische Unie gebracht heeft waar ik nu ben. Gezonde realiteitszin, benoemen waar je vind dat het beter kan en daar dan ook uitvoering aan geven. Dus niet alleen aan de zijlijn klagen maar ook concretiseren om het aan te pakken. Helaas werkt dat dus niet in de badmintonwereld, want het positief benaderen vond men wel prettig maar het benoemen van zaken die beter moeten werd niet gewaardeerd, althans niet door de collega bestuursleden en de betreffende personen op het bondsbureau. Jullie weten allemaal de afloop ervan en omdat ik het gevoel had dat ik door diverse afgevaardigden gesteund werd, heb ik me verkiesbaar gesteld voor een nieuw te formeren bestuur.

Koude kermis
Zoals gezegd heb ik me dus verkiesbaar gesteld voor een nieuw te formeren bestuur en daarover ook één gesprek gevoerd met de commissie van wijze mannen. Ik trek de integriteit van de voorzitter van de afgevaardigden en de commissie van wijze mannen enorm in twijfel, omdat hij ook forse zakelijke belangen heeft met Badminton Nederland. Ik heb het hier over Eric Bakker die binnen de Nederlandse badmintonwereld al de nodige functies bekleed heeft. Als oudste voorzitter van de afgevaardigden is hij statutair automatisch de voorzitter en kan hij zijn dominantie blijven botvieren. Met Paul de Wit en Koos Kuilman twee afgevaardigden aan die commissie toegevoegd en van met name de laatste had ik meer verwacht.

Ik heb slechts één gesprek gevoerd met deze heren en dat was op de finaledag van de Carlton GT Cup jongstleden mei. Nadien heb ik niets, maar dan ook helemaal niets meer mogen vernemen van deze zelfbenoemde wijze mensen. Natuurlijk ben ik zo eigenwijs geweest om met regelmaat te vragen naar de status en steevast kreeg ik terug de opmerkingen dat men nog gesprekken aan het voeren was en men er nog niet aan uit was. Grote kul naar mijn optiek want via via kreeg ik wel te horen wat er gaande was. Ik heb alle afgevaardigden steeds op de hoogte gebracht van waar ik mee bezig was. Ik had samen met Clemens Wortel een aantal kandidaten om me heen verzameld die bereid waren te praten over een soort van bestuursakkoord waarmee we aan de slag konden gaan. Een team dus waarnaar de afgevaardigden op zoek zijn. Alleen had ik geen voorzitter omdat de afgevaardigden het niet met Clemens Wortel meer aandurven. En ja, Clemens heeft zaken verkeerd aangepakt, dat heb ik ook maar volgens mij maken we allemaal fouten en schatten we zaken verkeerd in. Maar Clemens heeft een gigantisch netwerk om zich heen waar Badminton Nederland alleen maar garen bij kan spinnen. Of is dat juist de bedreiging voor Eric Bakker?

Maar goed, als Clemens niet gepruimd wordt als voorzitter, dan maar op zoek naar een voorzitter en kijken of ik voor Clemens dan geen andere rol kan bedenken zodat we zijn netwerk en kennis niet laten vervliegen. Een ceremoniële rol had ik in gedachten en heb daar ook met Clemens over gesproken en die zag dat wel zitten. Maar alle informatie die ik deelde met de afgevaardigden bleven onbeantwoord en steeds meer zakte bij mij de moed in de schoenen. Steeds meer kon ik me vinden in de kritische geluiden van de mensen die ik gesproken heb om aan te horen wat er allemaal mis is, en helaas ben ik nu ook zo'n bromsnor die met zijn ziel onder z'n arm moppert over de slechte staat waarin het badmintonklimaat bestuurlijk en organisatorisch verkeerd. Ooit heb ik geschreven dat er wel erg veel oud zeer zit bij diverse mensen en helaas komt daar alleen maar veel jong zeer bij.

Ik ben zelfs op zoek geweest naar oudere badminton betrokkenen die als afgevaardigde op basis van leeftijd de voorzittersrol van Eric Bakker over konden nemen. Want dan had die nieuwe voorzitter van de afgevaardigden nieuw elan kunnen brengen.

Bron: Worldpress

Inmiddels is het bijna oktober en staat de bondsvergadering van 14 oktober voor de deur en daar zou een voordracht gedaan worden voor een nieuw bestuur. En omdat ik nog steeds niets officieels gehoord heb van de commissie van wijze mannen over mijn kandidatuur, wat ik schandalig en respectloos vind, heb ik besloten om me definitief terug te trekken als kandidaat voor het bestuur van Badminton Nederland. Schijnbaar zitten de personen die het voor het zeggen hebben niet op vernieuwing te wachten, steken ze liever hun kop in het zand en blijven ze aanmodderen zoals het al jaren gaat. En ja, dan ben ik er dus klaar mee! Sorry.

En nu de bondsvergadering aanstaande is laten ze weer van zich horen en komen met een aankondiging van uitstel aan van voordracht. Liefst 10 kandidaten zouden de revue gepasseerd zijn voor de post voorzitter, en alle tien zijn afgehaakt cq. ongeschikt bevonden. En stel dat er een elfde gevonden wordt, hoe zou die zich dan voelen? Het elfde wiel aan de logge tientonner? Ik wens haar of hem in ieder geval enorm veel wijsheid en succes toe, en dat bedoel ik niet cynisch want ik hoop echt dat ik het bij het verkeerde eind heb en dat de elfde kandidaat het succes brengt waar de badmintonsport recht op heeft.

Bossche Badminton Dagen en finale Eredivisie
De Bossche Badminton Dagen in combinatie met de finale Eredivisie is een supervet event met enorme potentie. Een samenwerking tussen diverse partijen en gaandeweg de jaren hebben we daar de nodige ervaringen mee op gedaan. Er kan nog veel verbeterd worden en daar willen we dan ook energie in blijven steken. De afgelopen twee jaar heb ik wat meer op de achtergrond gestaan vanwege mijn rol als bestuurslid van Badminton Nederland, maar de twee eerste edities ben ik vanuit de Bossche Badminton Federatie (BBF) nauw betrokken geweest. Nu ik weer meer tijd en energie in de BBF kan steken, kan ik ook mijn bijdrage aan de Bossche Badminton Dagen en finale Eredivisie verhogen.

In mei j.l. heeft er een gesprek plaats gevonden tussen de BBF en Badminton Nederland. Door de jaren heen waren er wat zaken die uitgesproken moesten worden zodat er goede afspraken kwamen wie wat doet en in welke rol. De BBF had een terechte wens uitgesproken over het elimineren van bepaalde personen uit de organisatie omdat die alleen maar voor onrust zorgde. Tel daar bij op dat ook het financiële plaatje daardoor onderuit werd gehaald en de redenen waren helder. Het heeft Badminton Nederland duizenden euro's gekost de voorgaande jaren, los van de frustratie die het opleverde voor de BBF en hun vrijwilligers.

Afgesproken was dat Badminton Nederland de gesprekken zou voeren zodat het helder was voor die personen. Dan zou er een start gemaakt kunnen worden met de concrete organisatie van de Bossche Badminton Dagen en finale Eredivisie waarbij de BBF en de Maaspoort Sports & Events de Bossche Badminton Dagen voor hun rekening nemen en Badminton Nederland en de Maaspoort Sports & Events de finale Eredivisie. Uiteraard wordt daar ook BC 's-Hertogenbosch bij betrokken die net als de verenigingen van de BBF vrijwilligers leveren om er een succes van te maken. Om redenen was dat afgelopen editie helaas niet het geval.

Op 19 september j.l. zou de aftrap plaats vinden met de eerste bijeenkomst om de blauwdruk van de afgelopen jaren verder te concretiseren en zoeken naar ideeën om een kwaliteitsslag te maken. Wat schetste echter onze verbazing? Vanaf mei j.l. is er door Badminton Nederland gezocht naar een geschikte datum voor een gesprek met de personen waarover afspraken gemaakt zijn, en dat gesprek was nou net op de 19e september gepland. Vanaf mei zoeken naar een datum en dan na maanden op 19 september uitkomen? Toch niet zo vreemd dat je daar iets van gaat denken? Sterker nog, op maandag 18 september om kwart voor vijf wordt de BBF hiervan per mail over ingelicht. Hoezo respectloos? Hoezo onfatsoenlijk? Hoezo amateuristisch? Hier kan ik echt niet bij mensen, en dan zitten de tenen zo krom in mijn schoenen dat ze m'n enkels raken. Ik was met de collega's van de BBF namelijk al volop in de voorbereiding en had diverse gesprekken gevoerd.

Ik heb onder andere een gesprek gevoerd met Eefje Muskens. Het is voor haar natuurlijk enorm balen dat ze niet meer op wereldniveau kan acteren, maar daarmee lag voor mij wel de weg open om haar te vragen of ze als ambassadrice aan de Bossche Badminton Dagen en finale Eredivisie een bijdrage zou willen leveren. Ik heb hierover met haar een meer dan uitstekend gesprek gevoerd en de ideeën vlogen al over tafel. Het moge duidelijk zijn dat we met Eefje iemand aan de Bossche Badminton Dagen en finale Eredivisie kunnen koppelen die weet wat er leeft in het wereldje en kan meedenken om de zo vurig gewenste kwaliteitsslag te maken. Ik ben er dan ook superblij en trots op dat ze haar medewerking heeft toegezegd en kijk er naar uit om met haar samen te werken.

Vanuit haar koker kwam de naam Leon Florentinus om de clinics overdag aan de schoolgaande kinderen een kwaliteitsimpuls te geven. De afgelopen jaren bleek dat we moeiteloos een kleine 1000 scholieren naar de Maaspoort Sports & Events kregen en door daar nu een impuls te geven in het trainingsniveau, denken we de scholieren beter te kunnen motiveren om aan badminton te gaan denken als sport. We willen daarvoor ook een aantal weken na afloop van de Bossche Badminton Dagen terugkeren op de scholen om daar nogmaals clinics te geven. En daar ligt dan ook een rol voor de verenigingen om in mee te gaan.

We denken nog na over de avonden, want gebleken is dat het niet meevalt om daar iets voor te organiseren. Er is een bedrijventoernooi wat door Badminton Nederland wordt georganiseerd en de andere avonden leverde geen succesvolle events op. Daarover zijn we dus samen met Eefje Muskens aan het nadenken hoe we daar wel de gewenste invulling aan kunnen geven. Kortom, volop actie om er een nog groter succes van te maken. Ik geloof namelijk in het concept van de Bossche Badminton Dagen in combinatie met de finale Eredivisie, maar dan moeten we wel doorpakken.

Enorm frustrerend is het dan dat een belangrijke partner als Badminton Nederland zo respectloos roet in het eten gooit. En eerlijk is eerlijk, dat was voor mij de welbekende druppel om de gesprekken tussen de BBF enerzijds en Badminton Nederland anderzijds op te schorten. De moed zakte me nog verder in de schoenen en denk dan ook met regelmaat aan personen die me gewaarschuwd hebben.

Tot op de dag van vandaag heeft Badminton Nederland geen adequate actie ondernomen om de gesprekken vlot te trekken. De bal ligt echt bij Badminton Nederland. De BBF heeft steeds alle afspraken die gemaakt zijn nagekomen, heeft geanticipeerd op zaken die dreigde mis te lopen, en als dank daarvoor krijgt men ter elfde uren een mailtje dat de bijeenkomst niet door kan gaan. Geen enkele reden is door Badminton Nederland aan te voeren waar de BBF nalatig in geweest. Zelfs de voorzitter van de BBF heeft zich nu ongenuanceerd uitgelaten, en dat terwijl hij als bruggenbouwer een sterke rol vervult in de processen die gaande zijn en daaraan een positieve draai te geven.

Laten we hopen dat men het inziet dat de bal (de shuttle) bij Badminton Nederland ligt. Dat ze beseffen dat zij de enige zijn die de gesprekken vlot kunnen trekken om er voor te zorgen dat de Bossche Badminton Dagen en finale Eredivisie niet in gevaar komen. Zo'n supervet event in de gave arena van de Maaspoort Sports & Events! Dat kan en mag toch geen stille dood sterven?

zaterdag 19 augustus 2017

En we gaan weer door

Tijdens de afgelopen weken is het erg rustig geweest natuurlijk, want velen zijn op vakantie geweest en de meeste verenigingen zijn met zomerreces. Super is dan te zien dat er vele initiatieven ondernomen zijn om tijdens deze zomerperiode toch te kunnen badmintonnen. Die initiatieven moeten we koesteren en omarmen. Complimenten en een diepe buiging aan alle initiatiefnemers.

Bestuursperikelen
Tijdens die zomerperiode heb ik niet helemaal stil gezeten. Zoals jullie allemaal ongetwijfeld weten is er nog geen nieuwe bestuur voor Badminton Nederland en continueert het demissionaire bestuur momenteel de lopende zaken. Tijdens de Yonex Dutch Open zal op 14 oktober een bondsvergadering plaats vinden waar een nieuw bestuur benoemt moet gaan worden. En uiteraard ben ik daar nog steeds toe bereid om daar zitting in te nemen. Ik heb jullie reeds eerder gedeeld wie ik daarvoor als medestanders heb gevonden en als kandidatengroep zijn we het er over eens dat we ook een goede penningmeester moeten hebben. Tel daarbij op dat de kans groot is dat we ook een andere bondsvoorzitter gaan krijgen en dat verklaart mijn verdere zoektocht.

Belangrijk voor een nieuw bestuur is dat er eensgezindheid heerst binnen de groep. Dat het beleid gedragen wordt door alle bestuursleden. Ik heb van de afgelopen twee jaar geleerd dat het instappen in een bestuur wat significant anders denkt en doet, tot frustratie leid en dat er dan ook geen vorderingen worden geboekt. Dat komt natuurlijk omdat er dan teveel gesproken wordt over de onderlinge verschillen en dat werkt enorm vertragend en is niet goed voor de sport. Dat zullen mijn tegenstanders zeker beamen. Ik ben dus op zoek gegaan binnen mijn netwerk naar personen die bereid zijn om aan te haken en ook willen dat er iets rigoureus gaat veranderen binnen onze sport. Ik heb diverse namen door gekregen en daar ben ik dus mee aan de slag gegaan. Wie weet zit daar een kandidaat penningmeester en kandidaat bondsvoorzitter tussen. Laten we het hopen, zodat ik de afgevaardigden kan informeren waardoor ze zich goed voor kunnen bereiden op de bondsvergadering van 14 oktober a.s.. Zelf heb ik nog niets vernomen van de voorzitter van de afgevaardigden en dus is het wellicht een zinloze exercitie waar ik mee bezig ben. Maar ja, niets doen is geen optie en stel dat het me toch lukt om met mijn kornuiten gekozen te worden, dan moeten we wel snel en goed beslagen aan de gang gaan. Afwachten dus en toch doorgaan.

Bossche Badminton Dagen en Finale Eredivisie
Zoals jullie ook weten ben ik erg nauw betrokken bij de Bossche Badminton Dagen en de Finale Eredivisie in de Maaspoort Sports & Events in 's-Hertogenbosch. De afgelopen vier jaar is dat een event gebleken met enorme potentie. Als we hier de zaken die minder soepel verlopen weten te verbeteren, dan kunnen we dit event alleen maar verder upgraden. Meer dan uitstekend daarbij is de rol van de Bossche Badminton Federatie. Tijdens de evaluatie van afgelopen jaar zijn een aantal zaken duidelijk benoemd en deze worden komend jaar verbeterd doordat er duidelijke afspraken zijn gemaakt. Hierdoor kunnen we ons bezig houden met het verder ontwikkelen van dit event. Ik geloof er nog steeds in dat we met de nodige creativiteit en welwillende vrijwilligers er een groter event van kunnen maken. En zoals gezegd zal ik daar mijn creatieve brein ook zeker op los laten.

Kortom, de zomermaanden zijn weer voorbij, de zalen gaan weer open en we kunnen ons weer bezig gaan houden met de belangrijkste bijzaak van het leven: Badminton

zondag 4 juni 2017

Hoe nu verder?

De afgelopen weken heb ik jullie allemaal inzage gegeven in de uitdagingen waar ik tegenaan ben gelopen tijdens mijn periode als bestuurslid van Badminton Nederland. Dat is zoals ik het ervaren heb en dat wordt door menigeen ook bevestigd, wat mij sterkt in de gedachten die ik heb. Het gaat er mij niet om dat ik gelijk zou hebben, maar het gaat mij er om dat de uitdagingen benoemd worden en aangepakt worden. Alleen dan kun je er aan werken om de zo vurig gewenste kentering te realiseren. Niet je kop in het zand steken maar de realiteit onder ogen zien en daar op anticiperen. Dan is het voor mij heel makkelijk om vervolgens aan de zijlijn mijn mening te ventileren en om vervolgens hard weg te rennen, maar dat doe ik niet. Ik heb aangegeven bereid te zijn om in een nieuw bestuur van Badminton Nederland plaats te nemen, maar dat doe ik niet zomaar met iedereen. Ik heb geleerd van de afgelopen twee jaar dat het instappen in een bestuur met mensen die je nauwelijks inhoudelijk kent, erg uitdagend is. Zeker als je binnen gehaald bent omdat je zo out of the box denkt en de uitdagingen benoemd zoals ik vind dat ze zijn, waar ik dan achteraf te rekening van gepresenteerd krijg.

Bij de Bossche Badminton Federatie heb ik destijds ook een vervelende periode gekend omdat we ook daar te maken hadden met mensen die al heel lang in het bestuur zaten en de ontwikkeling van de BBF enorm blokkeerde. Dat heb ik samen met andere bestuursleden van de BBF kunnen tackelen en nu zit daar een bestuur die frisse ideeën heeft en open staat voor elke vorm van samenwerking om de badmintonsport te ontwikkelen. Dat heeft uiteindelijk geleid tot een samenwerking tussen de BBF en Badminton Nederland rondom de finale om het landskampioenschap van de Carlton Eredivisie. En natuurlijk mogen we daar de samenwerking met de Maaspoort Sports & Events niet in vergeten.

Ik heb dus geleerd van de afgelopen twee jaar dat het erg lastig is om je stempel te drukken in een bestuur wat er al langere tijd zit. Ik heb aangegeven dat ik beschikbaar ben voor een nieuw bestuur van BNL en omdat ik dus geleerd heb van de afgelopen jaren ben ik dus bezig geweest om een groep mensen te verzamelen die geloven in een hands on aanpak. Mensen die weten wat er leeft binnen onze sport en die er vol voor willen gaan om de zo vurig gewenste kentering tot stand te brengen. Samenwerken met iedereen die badminton een warm hart toe draagt. Niemand negeren omdat ze kritisch zijn, maar gewoon luisteren en samenwerken met iedereen. Die mensen heb ik gevonden in de personen Ellen Ruimschotel, Rudi van Brienen en Pieter van Soerland. Onze gezamenlijke wens is om Clemens Wortel als bondsvoorzitter te behouden.

Bron: Universiteit Leiden
Diverse afgevaardigden hadden mij gevraagd of ik nog beschikbaar ben voor een nieuw bestuur en dus heb ik de afgevaardigden geïnformeerd dat ik beschikbaar ben, en heb de afgevaardigden deze namen ook doorgegeven. Dat is dus geen verrassing voor ze. Ik heb op de zaterdag van de finale om de Carlton GT Cup een gesprek gehad met de commissie van wijze mannen die namens de afgevaardigden de gesprekken voeren met potentiële kandidaten voor het bestuur en dat was een uitstekend verhelderend gesprek. Niet zo zeer voor mij omdat ik nu nog steeds niet weet wie er de mogelijke tegenkandidaten zijn, maar zeker wel verhelderend voor de heren Eric Bakker, Paul de Wit en Koos Kuilman. Ik heb ze duidelijk kunnen maken waar ik voor sta en hoe ik de uitdagingen aan zou willen vliegen. Feitelijk allemaal terug te lezen in mijn vorige blogs. Doordat we elkaar nu in de ogen aan hebben kunnen kijken en de heren hebben kunnen vragen wat ze wilde, heb ik dus een goed beeld aan ze mee kunnen geven over hoe ik erin sta en dat ik graag de uitdagingen aan ga.

We hebben het ook gehad over de onduidelijkheid die er is binnen de groep van afgevaardigden over mijn open manier van communiceren, want ik heb dus openlijk mijn zorgen gedeeld en dat is voor sommigen best confronterend. Maar met alle respect, het is mijn beeld zoals ik het zie en ik sta altijd open voor kritiek. En als ik dat niet benoem dan zal ik er nooit achter komen of ik het goed zie. Daar komt bij dat ik als bestuurslid een publieke rol vervul waarvan ik vind dat iedereen mag weten wat ik ergens van vind en waar ik mee bezig ben. Daar heeft de geïnteresseerde achterban recht op. Ik doe het namelijk voor de badmintonnende Nederlander en niet voor mezelf.

Deze week zijn de afgevaardigden weer bij elkaar gekomen om de kandidaten tegen het licht te houden. Daar is uitgekomen dat het geen haalbare kaart is om voor de jaarvergadering van 24 juni aanstaande met een voordracht van een nieuw bestuur te komen voor BNL. Dat is bijzonder spijtig want dat houdt dus in dat het pappen en nathouden nog doorgaat tot in oktober. Tijdens de Yonex Dutch Open zal er dan een bondsvergadering gehouden worden waar wel een voordracht gedaan kan worden van een nieuw bestuur voor BNL. En een grootmeester in de voetballerij zei ooit dat elk nadeel zijn voordeel heb, en dus pak ik nu dat voordeel om de komende weken met mijn potentiële collega bestuurders eens goed na te gaan denken over hoe wij het tij willen gaan keren. Daarbij beseffen we ons terdege dat we mogelijk alle inspanningen voor niets doen, omdat de mogelijkheid bestaat dat wij niet eens voorgedragen gaan worden door de afgevaardigden. Maar mocht dat wel zo zijn, dan hebben we onze plannen klaar liggen en kunnen we snel aan de slag.
Bron: Eastern University, Sri Lanka
Mijn intentie is de op te stellen plannen stapsgewijs te delen met de afgevaardigden zodat ze weten waar we naar toe willen. Die plannen wil ik ook delen met jullie, want dan kunnen jullie er ook iets van vinden en daar kunnen wij dan ons voordeel weer mee doen om draagvlak te creëren voor onze plannen. De komende periode ga ik dus met enige regelmaat met mijn kandidaten rond de tafel zitten. We weten immers niet veel meer dan wat er openlijk door de afgevaardigden naar buiten is gebracht en dus lijkt mij het zinvol om in ieder geval door te gaan met het smeden van plannen. Ik weet nu net zoveel als jullie en dat is niet veel. Wellicht komt er de komende tijd meer duidelijkheid over, maar for the time being ga ik aan de slag met Ellen, Rudi, Pieter en Clemens om gezamenlijk tot een plan van aanpak te komen. Daar heb ik vertrouwen in, daar heb ik zin in en ik kijk er dus heel erg naar uit om aan de slag te gaan. You never know, wellicht een zinloze exercitie, wellicht een goede voorbereiding op onze publiekelijke rol als bestuurders van BNL. To be continued.

zaterdag 6 mei 2017

Communiceer en weet wat er leeft

Deze week kijk ik terug op het onderdeel communicatie wat ook onder mijn portefeuille Promotie viel. Daar is enorm veel te winnen voor Badminton Nederland en ook hier hebben we helaas steken laten vallen en is het me niet gelukt om daar significant verandering in te brengen.

Nieuwe website
Eén van de eerste projecten waar ik mee te maken kreeg was het opstellen van een nieuw platform. En ja, dat kun je ook een nieuwe website noemen. Echter was de wens om er meer een platform van te maken waarbij meer interactie mogelijk zou worden. Het project is zeer professioneel aangepakt en daarvoor is uiteindelijk de samenwerking gezocht met Webs. Een prima bedrijf welke ervaring heeft met andere sportorganisaties en het plan stond als een huis. Bedoeling was om Webs het platform te laten bouwen zodat Badminton Nederland deze kon vullen met de content.

Er was een planning gemaakt hoe dit allemaal aan te pakken en daar had ik alle vertrouwen in. Dat stond als een huis en uiteindelijk is er ook een prachtig platform uit voort gekomen. Echter heb ik sterk de indruk dat er bij lange na niet het maximale uit gehaald wordt. Al wat nu gepubliceerd wordt, werd op de oude site ook gepubliceerd en was dus al bereikbaar. Natuurlijk is dat op het nieuwe platform vele malen beter te vinden en ziet het er vele malen beter uit. En ook de manier van plaatsen is vele malen beter en makkelijker. Maar ik mis de echte storytelling. Ik mis de succesverhalen van de verenigingen uit het land. Er zijn flagships en die kunnen zeker al het nodige aan input leveren. Maar we hebben ook de nationale selecties waar van alles over te vertellen valt. We hebben ontwikkelingen die gaande zijn waar wat over te vertellen valt. Allemaal in de lijn met wat mogelijk is op het nieuwe platform. Er is ook interactie mogelijk, maar dan moet je dat wel toestaan. Het platform staat als een huis, maar er wordt te weinig mee gedaan.

Waarom wordt de website www.top-badminton.nl nog in de lucht gehouden? Dat heeft een heel andere look en feel en trekt maar weinig bezoekers omdat er te weinig op gebeurd. Integreer dat in je huidige omgeving en koppel dat aan de URL. Dat is allemaal mogelijk, en ik ben er van overtuigd dat er nog wel meer technische snufjes gehanteerd kunnen worden. Dat gaat mijn pet te boven, maar is technisch allemaal mogelijk met het huidige platform.

Bron: OptimizeROI
Ook persona's zijn bepaald voor Badminton Nederland
Punt is natuurlijk dat het gevoed zal moeten worden en daar zal Badminton Nederland toch echt zelf aan de slag moeten, en natuurlijk wordt er momenteel al van alles gepubliceerd, maar ik mis de verhalen uit het land, ik mis de verhalen van de nationale selecties. En natuurlijk moet er wel input komen, en daar kun je op gaan zitten wachten maar je kunt er ook naar vragen. En ik weet zeker dat er verenigingen zijn die hun succesverhalen willen delen. Ook de nationale selecties kun je om input vragen, en ik geloof best dat het sleuren en trekken zal zijn, maar waar een wil is is een weg. Ik vind het te makkelijk om steeds maar te zeggen dat er geen input komt en dat het dus aan anderen ligt. Je zal hier zelf aan moeten blijven trekken en steeds maar weer moeten vragen naar input, misschien moet je er wel op uit trekken om te krijgen wat je wil.

Rondom de olympische spelen in Rio van afgelopen zomer lag er een prima communicatieplan rondom deelname van Selena, Eefje en Jacco. Dat was gewoon prima en natuurlijk zullen daar op- en aanmerkingen op zijn, maar dat plan stond prima met de mogelijkheden die er zijn vanuit het bondsbureau. Maar willen we die lijn doortrekken, dan hadden we op zoek moeten gaan naar vrijwilligers die mee willen helpen om content aan te leveren. Co-creatie noemen ze dat ook wel, en daarbij is samenwerken met derden ook een optie. Want als je zelf iets niet kunt realiseren omdat er de middelen niet voor zijn, dan moet je creatief zijn en ik geloof er heilig in dat er vele vrijwilligers te ronselen zijn die mee willen werken aan de verhalen op het platform. Het raamwerk staat als een huis, nu de invulling nog.

Ook de evenementen kunnen volledig geïntegreerd worden en hun eigen URL behouden. Maar dan is er één look en feel en creëer je herkenbaarheid. Kijk nou naar zo'n EK Parabadminton in Beek. Die hadden hun eigen website gebouwd. Allemaal een hoop gedoe en dat had prima in de omgeving van Badminton Nederland gebouwd kunnen worden. Nu zijn er kosten gemaakt, en die kosten waren nagenoeg hetzelfde geweest als het geïntegreerd was in de omgeving van Badminton Nederland, gewoon met z'n eigen URL.

Natuurlijk heb ik dat ook meermaals besproken en dan komen we terug op waar ik steeds tegenaan gelopen ben, 1001 redenen om het juist niet te doen en het ongeloof in hoe ik er tegenaan kijk.

Social Media
In de moderne tijd ontkomen we niet meer aan Social Media en ook dit is dus een kanaal waar je gebruik van moet maken. We ontkomen er gewoonweg niet meer aan en dus moet je inzien dat je feitelijk 24/7 van je moet laten horen. En eerlijk is eerlijk, ik vind dat hier wel stappen zijn gemaakt. Het is simpel en eenvoudig vanuit je luie stoel thuis te beheren ondanks dat je niet aan het werk bent. Maar dat is wel waar we in de huidige tijd mee te maken hebben. En zoals gezegd vind ik dat hier wel positieve stappen zijn gezet.

Bron: Maastricht University
Wat me wel frustreert is het feit dat rond het NK in Almere van jongstleden februari dingen gebeuren die ik niet kan verklaren en bij mij de wenkbrauwen doen fronsen. Al een aantal jaar organiseert Bart-Jan den Hollander de Badmintonsportfoto van het jaar verkiezing en zo ook dus dit jaar weer. Tijdens het NK wordt deze Badmintonsportfoto van het jaar gekozen en daar hoeft Badminton Nederland bijna niets aan te doen. Bart-Jan trekt daar de kar heeft zijn eigen website en via Facebook is het land te bereiken en voor Facebook ligt een rol bij Badminton Nederland.

Afgesproken is Bart-Jan berichten op Facebook te laten plaatsen op zijn eigen Facebook-pagina voor de Badmintonsportfoto van het jaar, en dat hij daar Badminton Nederland in tagt. Dan kan Badminton Nederland dat met één druk op de knop doorplaatsen op de Facebook-pagina van Badminton Nederland. Maar waarom wordt dat dan niet gedaan? En dat terwijl het afgesproken is. En als ik daar dan naar vroeg kwam het omdat het vakantie was, het was immers tussen kerst en nieuw. Maar waarom worden er dan wel berichten van verenigingen doorgezet? Ik dacht er dus zo het mijne van en gek dan toch dat je zo argwanend wordt. Of zie ik dat nou zo verkeerd?

Communicatie algemeen
Als je voor een organisatie werkt als Badminton Nederland, dan dien je de belangen van een hele grote groep mensen. En dus vind ik dat je die mensen moet laten weten waar je mee bezig bent. Je doet het immers voor die mensen en die hebben er recht op. Daarom heb ik altijd gezegd dat ik een blog schrijf om die achterban te laten weten waar ik mee bezig ben. En ja, velen zal het ze niet interesseren, maar gelukkig waren er ook velen die er wel blij mee waren dat ik wekelijks een blog schreef. Ik heb op een gegeven moment die frequentie wat aangepast omdat ik veel in herhaling viel, maar bleef de achterban wel informeren.

Helaas waren er binnen het bestuur een aantal die hier erg veel moeite mee hadden. Ze vonden dat ik te veel mijn eigen mening verkondigde en zaken bespreekbaar maakte waarover we binnen het bestuur van mening verschilde. Men vond dat ik schreef namens Badminton Nederland, en ik vond dat ik mijn persoonlijke blog schreef in mijn rol voor Badminton Nederland. Als ik niet schrijf en deel wat ik ergens van vind, dan krijg ik nooit de juiste feedback vanuit het land. Nu kreeg ik die wel en kon ik dus mijn visie bijstellen als bleek dat ik er faliekant naast zat. En ja, wellicht had ik beter naar meningen kunnen vragen, in plaats van mijn mening te ventileren en daar op te laten reageren. Daarover kun je twisten en is best een mouw aan te passen. Maar men was gewoonweg niet gelukkig met mijn openheid en dus is mijn blog de nek omgedraaid.

Je ziet die non-communicatie ook overal terug. Veel ruis en onbegrip ontstaat juist omdat er niet gecommuniceerd wordt. Kijk nou naar het gedoe rondom de bestuurscrisis. Er is vrijwel niets gecommuniceerd en dus worden er allerhande verhalen de wereld in geslingerd en kan iedereen op basis van aannames zijn eigen waarheid creëren. Als er gewoon gecommuniceerd wordt over wat er aan de hand is en welke vervolgstappen er genomen zijn, dan is het voor iedereen die het weten wil duidelijk. Nu weet feitelijk niemand wat er aan de hand is en hoe men de crisis op wil lossen. En doordat er dus niet gecommuniceerd is, is er ook geen betrokkenheid, ook iets waar men steeds over moppert.

Ook de ruis die er ontstaan is rondom het masterplan Topsport is veel te doen. Technische directeur Claus Poulsen is met van alles bezig om het voor de jeugd mogelijk te maken door te groeien naar de absolute top. Daarvoor heeft hij plannen geschreven en ik heb steeds gezegd dat hij moet communiceren en moet laten weten waar hij mee bezig is. Want men wil gewoonweg weten wat er allemaal op stapel staat. Waarom doet Claus dat niet? Waarom antwoord hij vrijwel niet op vragen die gesteld worden. Waarom? Nu is er dus een hoop gedoe, zeker bij de direct betrokkenen en rept men over een angstcultuur.

Bron: Bureau Berghoef
Omdat ik de kreet angstcultuur steeds vaker hoorde, en binnen de bestuurskamer stelselmatig werd genegeerd ben ik begin januari op zoek gegaan naar betrokkenen die hun zorgen wilde delen. Die vraag leverde mij de nodige reacties op en dan met name dat men erg bang is zich uit te laten over hetgeen zich afspeelt, want dat zou dan wel eens ten koste kunnen gaan van hun kinderen. Dat is toch te zot voor woorden? Als je dus kritiek hebt, moet je gewoon je mond houden anders....... Dat kan er bij mij echt niet in. Ook al is men nog zo kritisch en blijft men vragen stellen, dan nog vind ik dat je daar serieus mee om moet gaan. Niemand, maar dan ook niemand heeft van mij geen antwoord gehad op vragen en opmerkingen die hij of zij aan mij gesteld heeft. Waarom worden mensen stelselmatig genegeerd? Dus door er maar niet mee in gesprek te gaan, heb je geen problemen? Ongehoord. Ik ben er in ieder geval super trots op dat menig betrokkene mij toch in vertrouwen heeft genomen en zijn zorgen met mij gedeeld heeft, en dat is geen kattenpis mensen, dat is serieus een groot punt van zorg.

Zo wordt ook de rol van de afgevaardigden in twijfel getrokken binnen het bestuur. Sommigen zeggen niets en ook ik vind dat die mensen meer van zich moeten laten horen. Maar ja, dan moet je ze ook wel serieus nemen. Ik meermaals aan de bestuurstafel geopperd om de afgevaardigden op de hoogte te brengen met waar wij mij bezig waren. Dat werd vrijwel niet gedaan. Er is wel een keer een sessie georganiseerd met de afgevaardigden en het bestuur met als thema vertrouwen, maar je moet dan niet denken dat met één zo'n sessie het vertrouwen in elkaar verbeterd is. Dat vertrouwen moet je verdienen en dat verdien je mijn inziens alleen als je laat weten waar je mee bezig bent. Doordat we dat niet deden, werden de afgevaardigden voorafgaand aan vergaderingen geconfronteerd met de plannen en daar kwamen dan vragen op. Niet vreemd natuurlijk want het gaat wel over het beleid. En ja, we organiseerde voorafgaand aan de bonds- en jaarvergaderingen wel informele bijeenkomsten ter voorbereiding maar mijn inziens moeten de afgevaardigden de tentakels zijn in het land. Ze vertegenwoordigen immers de verenigingen per regio. Zij kunnen de informatie opzuigen bij de verenigingen en doorspelen naar het bestuur.

Ik geloof in een rol voor de afgevaardigden maar dan moet je ze wel betrekken in het proces en input van ze vragen voor de plannen die er gesmeed moeten worden. Nu is het meer stemvee en is de grootste groep stil tijdens vergaderingen. Ik vind dat het bestuur daar het voortouw in moet nemen en de interactie op moet zoeken met de afgevaardigden, en niet alleen voor en tijdens de vergaderingen, maar gewoon het hele jaar door.

Kortom, door niet of te weinig te communiceren, is er geen duidelijkheid en ontstaan er de wildste verhalen. Men gaat hun eigen waarheid creëren en dan sta je als organisatie met 0-2 achter, of misschien wel met 0-3 of 0-4. Vertrouwen moet je verdienen en schijnbaar heeft men wel vertrouwen in mij, en wat ik dan ook steeds hoor is dat juist ik dat vertrouwen heb omdat ik luister naar wat er leeft in het land en dat ik vertel hoe ik tegen zaken aan kijk. Dat is duidelijk en helder en dus weet men waar ze aan toe zijn bij mij. Ik neem iedereen serieus.

Kandidatuur
Ik heb de afgelopen maanden vaak na zitten denken en met diverse personen gesproken en gemaild. Ook met sommige afgevaardigden heb ik contact onderhouden. En steeds weer ging dat ook over een eventuele terugkeer in een nieuw bestuur. Sommigen spreken zich hier openlijk over uit, anderen doen dat in een persoonlijk bericht naar mij. Schijnbaar is er draagvalk voldoende vanuit het land en ik heb steeds aangegeven best bereid te zijn om terug te keren in een nieuw bestuur. Heb dan uiteraard wel zo mijn vragen waaraan beantwoord zal moeten worden. Er is nu door de afgevaardigden een oproep gedaan om bestuursleden aan te dragen. Dat heeft mij doen besluiten om zelf actief de boer op te gaan en noem het maar campagne te gaan voeren. Via Facebook een oproep gedaan om mij te steunen en de reacties zijn veelbelovend. Ik ben bezig om zelf een bestuur te formeren welke ik in stemming wil brengen tijdens de jaarvergadering van 24 juni aanstaande. Ook ik zal daar deel van uitmaken en als jij het ziet zitten dat ik terug keer in het bestuur, klik dan hier om je steun in mij uit te spreken.


vrijdag 28 april 2017

Waardeperceptie; betalen voor wat je krijgt

Ook deze week een terugblik op wat ik voor Badminton Nederland ondernomen heb om het tij te doen keren. En velen zullen zich afvragen of ik uit frustratie deze artikelen schrijf en natuurlijk is dat deels ook zo. Het is me niet gelukt de mensen te overtuigen om de stappen te zetten die ik voor ogen had. Stappen die volledig aansluiten bij hetgeen de werkgroep A Clear Future in hun onderzoeken naar boven kreeg. Dus ja, er zit een deel frustratie in, maar bovenal vind ik dat iedereen mag weten waar ik als bestuurslid tegenaan gelopen ben. De afgevaardigden hebben de zware taak op zich genomen om tijdens de jaarvergadering van 24 juni a.s. een nieuw bestuur te presenteren. Om een goed beeld te vormen is het van belang dat ze weten wat mijn uitdagingen waren. Tevens kunnen potentiële nieuwe bestuurders er in hun visie straks ook rekening mee houden.

Vandaag blik ik terug op een stuk waardeperceptie. Een kreet die veel uitgesproken wordt omdat de leden van Badminton Nederland de grootste bron van inkomsten zijn waar dan ook nog eens veel vragen zijn over wat met krijgt voor wat men betaald. Zonder die leden is er geen ontwikkeling van de sport mogelijk. Echter moeten zaken wel in de juiste context geplaatst worden met een evenredige waarde. Oftewel, waar betaald men voor.

Bron: Atelier V


Lidmaatschap
Een lid van Badminton Nederland betaald ruim € 10,-- contributie. Nee, de verenigingen moeten ruim € 10,-- per lid afdragen aan Badminton Nederland, naast de verenigingsbijdrage van € 104,25. Badminton Nederland vindt de afdracht per lid een vorm van solidariteit en daarmee dragen de grootste verengingen het grootste deel van de kosten. Een vereniging met 100 leden moet dus ruim € 1100,-- aan Badminton Nederland betalen om aangesloten te zijn bij Badminton Nederland. Veel verenigingen geven niet al hun leden op en dus kan het zomaar zijn dat een vereniging van 100 leden bij Badminton Nederland bekend is met 30 leden, en dat scheelt de vereniging dus zomaar ruim € 700,--. Geld waarvan de vereniging zegt het beter te kunnen gebruiken. Subsidies worden immers teruggedraaid door de lokale gemeenten, huren van de sportaccommodaties stijgen en ook hun ledental staat onder druk. Waarom zou een vereniging al hun leden opgeven als ze er toch niets voor terug krijgen? Oftewel, wat is de (toegevoegde) waarde van Badminton Nederland? Ik juich het dan ook enorm toe dat er veel energie en geld is gestoken in masterclasses met een diversiteit een onderwerpen. Op die manier hebben de verenigingen iets aan Badminton Nederland. Punt blijft wel dat verenigingen, en dus hun leden, zullen blijven morrelen aan het juist opgeven van hun aantallen leden.

Dat kun je ook opmaken uit de mutaties die er maandelijks zijn bij Badminton Nederland als het gaat om de ledentallen. Gemiddeld komen er zo'n 500 nieuwe leden per maand bij, echter haken er ruim 500 weer af in diezelfde maand en zo houden we netto dus minder leden over. Ongeveer 5% per jaar minder. Ik vind dan ook dat je op basis van deze cijfers er voor moet kiezen om aan ledenbehoud te doen. Hoe krijgen we het voor elkaar dat die nieuwe leden ook lid blijven van Badminton Nederland? De meeste mutaties zijn er rond de seizoenswisselingen als er duidelijk is wie er wel of geen competitie gaat spelen. Dus is het een legitieme vraag of dit dus te maken heeft met het feit dat verenigingen alleen hun leden opgeven die competitie/toernooien spelen. Als dat zo is, dan moet je daar je beleid op afstemmen.

Vercommercialiseren
Om meer binding te krijgen met de leden van de verenigingen van Badminton Nederland heb ik voorgesteld om een fysieke ledenpas te introduceren. Vercommercialiseren heet dat met een mooi woord. Iets waar door Bondscenter, die de financiële administratie doet voor Badminton Nederland, tijdens een bestuursvergadering op gewezen is; alternatieve inkomsten bronnen. Voor het opzetten van die ledenpas waren we in gesprek met twee mogelijke organisaties. Ten eerste Groupcard en ten tweede Dutch Loyalty. In beide gevallen hadden we een concept bedacht dat voor alle partijen waarde toevoegde.

Waarde voor het individuele lid doordat hij met zijn ledenpas bij (lokale) bedrijven kan sparen op de aangekochte goederen. Het gespaarde bedrag kan ingewisseld worden in euro's, maar kan ook gebruikt worden om betaling te doen bij de eigen vereniging, of bij andere verenigingen die ook mee doen aan die pas. Denk dan bijvoorbeeld aan het betalen van inschrijfgeld van toernooien. Of het betalen van genuttigde consumpties.
Waarde voor de verenigingen doordat zij (lokale) bedrijven aan het loyaliteit programma toe kunnen voegen waar men dan een vergoeding voor krijgt. Daarmee vergroten ze het netwerk voor hun leden en houden ze er zelf inkomsten aan over.
Waarde voor Badminton Nederland omdat er meer mensen lid worden en blijven omdat ze dat voordeel niet willen missen.

Je slaat dus drie vliegen in één klap en het levert dus voor iedereen meer op. Sterker nog, ik geloof erin dat je een commerciële partij aan deze pas kunt koppelen die ieder jaar bij aanvang van het seizoen een welkomstpakket samenstelt, welke naar de leden worden toegestuurd. Een welkomstpakket met gadgets en allerhande voordeel.

Maar op de één of andere manier heeft men dat om zeep weten te helpen ondanks dat er diverse gesprekken over gevoerd zijn en het naar het concrete toe ging. Nee, men wilde wel een loyaliteitsconcept gaan invoeren, maar dan wilde ze dat zelf gaan verzinnen. Men heeft daarvoor de samenwerking gezocht met slechts één commerciële partij, waarmee ze dus andere vergelijkbare partijen heeft uitgesloten. Je kunt op je vingers natellen dat die het niet over hun kant laten gaan en hun eigen omzet zullen gaan verdedigen. En dat terwijl er iets binnen handbereik is waar alle partijen hun voordeel mee kunnen doen. En je komt er pas achter of iets lukt, als je er mee aan de slag gaat, en dat moet dan wel in één keer goed gebeuren en met beide partijen die ik genoemd heb, was dat zeker mogelijk.

Ik kan me voorstellen dit dit verhaal vragen op roept, schroom dan niet om deze te stellen. Het concept is hier in een notendop toegelicht.

Bron: Asign4U


Kosten competitie
Een ander hot issue is de bijdrage die men moet betalen voor het spelen van competitie. Dat staat in schril contrast tot hetgeen er voor terug gekregen wordt. Ik vind dat de bijdrage de werkelijk gemaakte kosten moet dekken. Maar ik krijg het niet uitgelegd dat een jeugdteam maar liefst € 187,55 moet betalen om competitie te mogen spelen van september tot en met medio februari. Senioren betalen zelfs € 270,90 per team. En ja, voor de opstap- en recreantencompetitie zijn de bedragen vele malen acceptabeler en benaderen met respectievelijk € 20,30 en € 41,70 veel meer de werkelijke kosten. Niet zo vreemd dat er daardoor regionale initiatieven zijn ontstaan en dat er in het land door verschillende verenigingen gekeken wordt of er geen alternatieve vormen mogelijk zijn.

En dan heb ik het nog niet over de kosten gehad die er komen kijken als je in landelijke competitie speelt. Het vergelijk hierboven is puur regionaal bekeken waarbij het werk door vrijwel alleen maar vrijwilligers gedaan wordt.

Ergens vind ik het te zot voor woorden dat in de 60-er jaren er lokalen bonden zijn ontstaan als de BBF, RBB en HBB. Ik kom zelf bij de BBF vandaan en er is nog steeds alle bestaansrecht voor dit soort bonden omdat Badminton Nederland niet weet hoe ze hun verdienmodel op dit soort initiatieven moet aan laten sluiten. Ik vind dat Badminton Nederland zo'n verdienmodel moet opstellen waardoor het voor de lokale bonden aanlokkelijk wordt om aan te sluiten bij Badminton Nederland. Ze vervullen reeds een regionale rol en daar kan de regio van Badminton Nederland makkelijk genoeg in samengevoegd worden. Ik geloof in clusters en met de BBF, RBB en HBB heb je in Noord-Brabant al drie clusters te pakken. Maar dat is zeker nog een illusie om te denken dat dit snel gerealiseerd kan worden. Dat snap ik ook wel.

Feit is dat er in den lande wordt gezocht naar alternatieve vormen van competitie om daarmee ook de kosten in het gareel te brengen. Ook andere niet financiële factoren spelen hierbij een rol en het is dan ook meer dan uitstekend dat er nu gekeken wordt naar alternatieve competitie vormen, maar daar moet men het financiële aspect niet bij onderschatten. Ter vergelijking zal ik de kosten opsommen van wat er bij de BBF betaald moet worden.

Contributie per vereniging: € 75,-- per jaar
Competitie spelen per team: € 17,50 per team
Classificatiekaart per speler: € 5,-- eenmalig

Bij de BBF speelt men competitie van september tot en met april/mei op de doordeweekse speelavonden van de verenigingen. Men is dus geen extra kosten kwijt voor het huren van de zaal in het weekend. In theorie kan een vereniging er alsnog voor kiezen om de zaal in het weekend te huren als men vindt dat het anders te druk is op de reguliere speelavonden. In de praktijk komt dit nauwelijks voor. Alleen voor de jeugd hebben een aantal verenigingen hun speelmoment op de zaterdagochtend staan.
Doordat er dus gespeeld wordt op de speelavonden van de verenigingen is er alle ruimte om in het weekend toernooien te organiseren.
En ja, met deze bedragen kun je de tent draaiende houden en is er geen financiële ruimte om aan ontwikkeling te doen. Ik geloof er echter in dat als je met goed onderbouwde plannen komt, men best bereid is om meer bij te dragen om die ontwikkeling mogelijk te maken. Men geeft immers allemaal aan dat ze zich zorgen maken over hun ledental.

Breedtesport versus Topsport
Ik heb ook in mijn vorige blog aangegeven dat breedtesport en topsport van elkaar gescheiden dient te worden. De wereld is veranderd en men wil alleen nog betalen voor iets waar men gebruik van maakt, en dat moet dan ook nog in de juiste waardeverhouding zijn. En die verhouding bepaald uiteindelijk de persoon zelf. Als breedtesport niet als financier gebruikt wordt voor topsport, dan worden de bedragen de betaald moeten worden vele malen lager en dus acceptabeler. Topsport kan en moet zich zelf kunnen bedruipen als er een goed commercieel plan onder ligt. En daar geloof ik in, want nu zijn het allemaal individuen die hun eigen sponsoren en daarmee dus eigen belangen hebben. Als collectief kan men veel sterker voor de dag komen waardoor ze veel aantrekkelijker zijn voor commerciële partijen. Tevens kan Badminton Nederland dan een verdienmodel opstellen om de spelers clinics en demo's te laten geven, waarbij de speler en Badminton Nederland extra inkomsten kan genereren.

Het valt vooralsnog allemaal niet mee en zolang men om de hete brei heen blijft draaien, zal er niet veel veranderen en komt er geen kentering tot stand. En zullen de lokale initiatieven er wel bij varen omdat ze tegen extreem lage kosten, toch de grootste groep aan het spelen kan houden. Met een beetje lef en intelligentie kunnen zij zelfs de sport ontwikkelen in de breedte. En laat dat nou net iets zijn waarover ik in gesprek ben met de BBF.

zaterdag 22 april 2017

Help!! Ik wil onze sport vermarkten

Ik schrijf mijn blogs omdat ik vind dat iedereen mag weten waar ik mee bezig ben voor onze sport. Ik doe het immers niet voor mezelf, maar voor iedereen die iets heeft met onze sport. Ik heb zo mijn ideeën en deze komen niet zomaar uit de lucht vallen. Daarnaast wil het ook niet zeggen dat wat ik vind het enige juiste is. Daar kom ik alleen maar achter door daar met iedereen over te spreken en dat dan ook breed te uit te dragen. Mocht hetgeen ik voor ogen heb niet het juiste zijn, dan kan ik daar alleen maar achter komen als mensen mij daar over aanspreken. Het feit dat ik nu van alles deel met de buitenwacht, is niet om mijn gelijk te halen. Het gaat niet om mij, maar om de ontwikkeling van onze sport. Ik hoop dat degene die nu bezig zijn om een nieuw bestuur te formeren deze bevindingen ook meenemen in hun overwegingen wie ze op welke plaats willen hebben. Daarnaast kunnen anderen ook een beeld vormen en er zo hun ding van denken en uitdragen als ze dat willen.

Eén van mijn taken in de portefeuille Promotie was sponsoring. En dat dit een lastige opgave is weet ik maar al te goed. Want waarom zou men nou net de badmintonsport gaan sponsoren? Vanuit Badminton Nederland liggen er contacten met Yonex Benelux en Carlton. In mindere mate ook met andere sport gerelateerde merken, maar de genoemde twee zijn het meest zichtbaar.  Bedoeling is om meer branchevreemde bedrijven aan de badmintonsport te verbinden. Steeds heb ik geroepen dat we niet alleen in gesprek moeten zijn met de bekende merken, maar dat we ook daarbuiten moeten gaan zoeken. Oftewel een goede sponsor propositie opstellen waarmee we het land in zouden kunnen trekken.

Er werd een sponsorcommissie in het leven geroepen om de eerste stappen te kunnen zetten. Die commissie kon meedenken bij het opstellen van de sponsor propositie en namen van bedrijven op een lijst zetten welke mogelijk geïnteresseerd zouden kunnen zijn als we een propositie hadden opgesteld. Die sponsorcommissie ging voortvarend aan de slag en de regie lag op het bondsbureau. Helaas is de sponsorcommissie maar een paar keer bij elkaar gekomen. Het laatste jaar is deze commissie niet meer bijeen geroepen voor overleg.

Ik had voorgesteld om een accountmanager sponsoring te benoemen op basis van no cure no pay. Die accountmanager sponsoring mocht 10% van het binnengehaalde bedrag in rekening brengen als provisie. Hans Nijland van FC Groningen is zo ooit begonnen als Commercieel Manager bij FC Groningen ten tijde dat ze nog in de Jupiler League speelde en het geld hard nodig hadden, maar geen geld hadden om zo'n Commercieel Manager aan te stellen. Vergelijkbaar met Badminton Nederland dus en ja, de badminton wereld is een wezenlijk andere wereld en veel minder aantrekkelijk voor sponsoren. Maar goed, we vonden iemand die dat wel aan durfde en zo hadden we dus een accountmanager sponsoring.

Met name rondom events konden we succesvol handelen en de Yonex Dutch Open kreeg in 2015 een aantal nieuwe partners met Met & Co en Amazing Oriëntal. Daarnaast nog wat kleinere nieuwe partners en de basis was dus gelegd. Twee branchevreemde nieuwe partners. Als je deze nieuwe partners weet te strikken, dan moet je die zo knuffelen en koesteren, dat ze nooit meer weg willen en dus moet je deze mensen in de watten leggen tijdens de Yonex Dutch Open. Als je weet dat er 150 VIP's zijn uitgenodigd, hoe kan het dan zijn dat er nog geen 80 stoelen beschikbaar zijn voor deze gasten? Op zaterdagavond na afloop van de halve finales hebben we nog van alles aan damage control gedaan en tafels en stoelen geregeld. De kwaliteit van het ontvangst was ver onder de maat en een gemiste kans. Daar mag ik dan toch wel iets van zeggen? Met & Co wist men nog wel binnen boord te houden, maar Amazing Oriëntal daarentegen haakte af. In 2016 was dat beter georganiseerd, al was ik nog niet tevreden.

Ik vond dat we een goede sponsor propositie op moesten stellen en zag dat dat niet ging lukken. Ik was inmiddels in contact gekomen met diverse organisaties die van sponsorfinding hun vak hadden gemaakt en vond dat we daar de hulp van in moesten roepen, anders zouden we aan blijven tobben zonder goede concrete resultaten. Ik had wat gesprekken gevoerd met Brand Proposition van René Bergmans die samenwerkt met Wim Noordzij. Beide hebben hun sporen verdiend op het gebied van sponsorfinding en hadden een zeer gunstig voorstel gedaan om Badminton Nederland te helpen, en ja, dat kost geld, maar volgens mij moet je eerst een euro uitgeven om er twee terug te kunnen krijgen. Brand Proposition zou ons kunnen helpen aan een goede marketing strategie en goede sponsor propositie. Daar zou Wim Noordzij dan mee aan de slag gaan bij grote gerenommeerde bedrijven die hij in zijn netwerk heeft. Met die aanpak konden we dan binnen komen bij grote bedrijven en zelf ook aan de slag gaan binnen ons eigen netwerk. Denk daarbij dan aan het Badminton Business Netwerk, waar een goede basis ligt omdat die mensen allemaal een passie en hart voor de sport hebben.

Maar helaas wilde men niet op het voorstel in gaan van Brand Proposition want ze konden het allemaal zelf. Sterker nog, ze zeiden toen tegen mij dat ze al een groot deel van de sponsor propositie klaar hadden. Nou mensen, tot op de dag van mijn terugtreden, was er geen sponsor propositie bekend hoor voor potentiële sponsoren. Als ik er naar vroeg, kwam men met een A4-tje met wat kreten erop. En ja, men was bezig om een sponsor te vinden voor de Dutch Open, en tot op de dag van vandaag is die er nog steeds niet. Let wel, in oktober is dat toernooi en er is nog geen hoofdsponsor. Dan kan men wel roepen dat ze rond zijn, maar waarom maak je dat dan niet kenbaar? Je bent er toch trots op als je een nieuwe sponsor hebt voor de Dutch Open? Dat wil je de hele wereld toch laten weten? Dus nee, ik geloof er geen snars van dat er al een hoofdsponsor is voor de Dutch Open. En ja, voor het zoeken naar een goede hoofdsponsor voor de Dutch Open hebben ze de hulp ingeroepen van een professional. Een professional die mee heeft geholpen aan het opstellen van een propositie voor die ene mogelijke sponsor, dus niet voor alle mogelijke partijen. Op de één of andere manier heeft men dat dus nog niet ten gelde weten te maken.

Ik wilde ook de Nationale Selectie helpen om aan extra inkomsten te komen. Daarvoor was ik de samenwerking aangegaan met Sponsorvisie van Peter van Baak en daar waren we redelijk succesvol mee. Soraya De Visch Eijbergen was het meest succesvol en kon mede dankzij haar crowdfunding campagne op trainingsstage in Azië. Maar ook Cheryl Seinen en de Nationale Selectie Parabadminton hadden een succesvolle crowdfunding campagne. Ik wilde ook aan merchandising gaan doen voor de Nationale Selectie en rondom de Yonex Dutch Open van 2015 hadden we er plannen voor liggen. Het lukte dat jaar niet omdat we niet tijdig aan goede foto's en dergelijke konden komen, maar wilde er wel verder mee aan de slag. Een mooi verdienmodel opgesteld waarbij de spelers en Badminton Nederland geld binnen konden halen. Met het aanstellen van Technisch Directeur Claus Poulsen werd me echter te verstaan gegeven om me niet meer bezig te houden met de Nationale Selectie. Het lag immers nu op het bordje van de nieuwe TD, maar volgens mij heeft die andere prioriteiten dan het vinden van inkomsten voor de Nationale Selectie. Ik geloof er echt in dat we de Nationale Selectie veel meer kunnen vermarkten en dus voor eenieder meer inkomsten kunnen genereren. Ook dit traject is dus vakkundig de nek omgedraaid.

Via Peter van Baak kreeg ik een nieuw initiatief onder ogen waarmee we via onze website extra inkomsten konden genereren. Ads to Sports is een initiatief waarbij je een reclamebalk op je website plaatst en aan de hand van het aantal views inkomsten kunt genereren. Sterker nog, je kunt afspraken maken dat bepaalde merken er van weg blijven om je eigen sponsoren niet in de weg te lopen. Het kost niks, je hoeft er alleen maar die balk voor op je website te plaatsen. Maar nee, die extra inkomsten willen we dus niet, want die balk van Ads to Sports is nog steeds niet te zien op de website, terwijl die nieuwe website daar alle mogelijkheden toe biedt. Ook dit heb meermaals onder de aandacht gebracht op het bondsbureau.

Laatst hadden we de finale om het landskampioenschap van de Carlton Eredivisie en de gemeente 's-Hertogenbosch had het initiatief genomen voor een persconferentie op vrijdag voorafgaand aan de finale op zaterdag. De verenigingen zouden dan dus een dag eerder op moeten komen draven voor dit geweldige initiatief en daar waren beide finalisten ook wel voor te porren. Echter was het wel wenselijk dat deze finalisten dan konden overnachten in een hotel, want anders moesten ze steeds op en neer reizen. Ze mochten immers na de persconferentie ook nog trainen in de Maaspoort Sports & Events. Afgesproken was dan ook te kijken of we een hotel zover konden krijgen om dat te sponsoren. Hiervoor een paar hotels uit gezocht zodat het geconcretiseerd kon worden. Maar ja, een belletje naar die hotels maakt nou niet dat ze er razend enthousiast voor worden om te sponsoren. Daar moet je voor in de auto stappen en er fysiek langs gaan met een goed plan. Helaas is deze exercitie dus ook weer op niets uitgelopen.

Via het bureau wat tegenwoordig de financiële afhandeling doet voor Badminton Nederland, Bondscenter, kregen wij als bestuur een toelichting op hun werkzaamheden en visie richting de sport. En ja hoor, daar werd bevestigd wat ik steeds roep, en dat is dat we als Badminton Nederland moeten vercommercialiseren en naar een ander verdienmodel toe moeten. Er werd dringend op aangedrongen om alternatieve inkomstenbronnen aan te wenden. Want het is niet meer van deze tijd om leden te laten betalen voor iets waar ze helemaal niets voor terug krijgen.

Het Badminton Business Netwerk is een beetje op een dood spoor belandt. Er zitten een aantal personen in en ze missen een regisseur om er iets moois van te maken. Afgelopen juni tijdens de jaarvergadering werd ik aangesproken door een paar leden van het Badminton Business Netwerk met een hulpvraag. Ze wilde graag wat doen voor de sport, echter moest er wel iemand de regie over nemen en dat was dus de ultieme kans om als Badminton Nederland deze enthousiaste mensen voor ons te winnen als businessclub. Ze hadden het signaal gegeven en we hoefde het alleen maar in te koppen. Ook hier zou men vanuit het bondsbureau actie op gaan ondernemen, echter heb ik er niets van terug gezien behoudens de mondelinge toezegging dat ze met elkaar in gesprek zouden gaan. En als er uiteindelijk iets uit is voort gekomen, dan hebben ze mij daar niet van in kennis gesteld, of het moet na 17 februari tot stand zijn gekomen. Maar ook hier ben ik enigszins sceptisch en verwacht ik niet dat er iets concreets is afgesproken, want dan hadden ze dat toch wel op de website publiekelijk gemaakt. Daar zou ik althans trots op zijn, als we zo'n businessclub nieuw leven in hadden weten te blazen.

Met & Co als vervoerspartner van Badminton Nederland. Zo'n partner koester je tot in den treure. Daar ben je blij mee en trots op. Dan moet je op een gegeven moment ook tevreden zijn met hetgeen ze doen en ze vooral binnen boord houden. Dan moet je niet het illustere idee hebben om nog meer bijdrage te kunnen vragen. Als je dat namelijk wel doet, rupsje nooitgenoeg spelen dus, dan wek je daarmee niet het beeld dat je tevreden bent met zo'n partner. Dan kan het zomaar gebeuren dat zo'n partner elke reden aangrijpt om te stoppen. En dat is dan ook gebeurd met Met & Co. Helaas vond men de bijdrage van Met & Co niet voldoende en bleef men maar om meer vragen, het liefst in contanten want dat kon men goed gebruiken en ze vonden dat ze genoeg er voor terug deden. Nu is Met & Co dus afgehaakt en steekt men ook hier de kop weer in het zand, want het ligt aan Met & Co, want daar gaat het ineens niet zo goed mee. Zo jammer hè.

Beste mensen, ik ben en blijf een rasoptimist. Ik geloof er nog steeds in dat we met de juiste keuzes en een gezonde dosis lef sponsoren kunnen vinden voor onze mooie sport. De snelste racketsport op onze planeet, waarbij de shuttle een hogere snelheid kan krijgen dat de bolide van Max Verstappen. Maar dan moeten we wel aan de slag.

Contactformulier

Naam

E-mail *

Bericht *